Mons Kallentoft- Śmierć letnią porą

Nikt nie pamięta tak gorącego lata; Linköping trapi męczący upał, szaleją pożary lasów. Po miejskim parku błąka się nastolatka, jest naga, zakrwawiona i nie pamięta, co się z nią stało. Niebawem na plaży nad jeziorem znaleziona zostaje kolejna ofiara, tym razem nieżywa, i do Malin Fors dociera, że upał to najmniej ważne z jej zmartwień – ma przecież córkę w tym samym wieku co dwie poprzednie ofiary.

"Śmierć letnia porą" to drugi tom o detektyw Malin Fors. Cała akcja rozgrywa się w upalne lato, pełno w książce opisów tego, jak ludzie się pocą, jak jest wilogtno, jak asfalt z gorąca się rozpuszcza i lepi do butów, jak nie działa klimatyzacja... Ja czytałam ksiażkę podczas majowego długiego weekendu, który też był upalny i czytanie o gorącu w Linkoping było ponad moje siły. Bardzo przeszkadzało mi też specyficzne pisanie Kalllentofta- krótkimi, niemal poetycznymi zdaniami, szybkie przeskakiwanie z tematu na temat. Poza tym swoje trzy grosze dodawały trupy- jako obserwatorzy wydarzeń po ich smierci, dawali rózne komentarze i wskazówki. O ile w pierwszej książce takie poprowadzenie narracji było zaskoczeniem, o tyle w tej już mnie męczyło. Skończyłam czytać tą książkę tylko dlatego, że już nic innego nie miałam pod ręką :)) Jestem pewna, że po następną już nie sięgnę. Nie ciekawią mnie już losy Malin Fors, która w tym tomie jest lekko "rozmemłana" i niepodobna do siebie z "Ofiary w środku zimy".