Camilla Lackberg-Latarnik

Jasna, letnia noc. Młoda kobieta wskakuje do samochodu. W zakrwawione dłonie chwyta kierownicę, by wraz z synkiem uciec do jedynego znanego jej bezpiecznego miejsca: wyspy Gråskär nieopodal Fjällbacki. Kilka dni później w swoim mieszkaniu zostaje zamordowany mężczyzna…

Dochodzenie prowadzi inspektor Patrik Hedström. Musi znaleźć zabójcę odpowiedzialnego za śmierć Matsa Sverina, dyrketora finansowego rady gminy w Gothenburgu, człowieka powszechnie lubianego i szanowanego. Mogłoby się wydawać, że ofiara nie miała wrogów. Inspektor w trakcie śledztwa odkrywa mroczne tajemnice, o instnienie których nikt by ofiary nie podejrzewał… Pikanterii całej sprawie dodaje fakt, że Mats Sverin przed śmiercią odwiedził Gråskär, nazywany przez mieszkańców Wyspą Duchów – miejscem, którego nigdy nie opuszczają zmarli.

Kolejny tom dziejów mieszkańców Fjallbacki.... Tym razem spotykamy się z głównymi bohaterami w bardzo trudnych dla nich momencie: w wyniku wypadku samochodowego, któremu ulegają Erika i jej siostra Anna, umiera nienarodzone jeszcze dziecko tej ostatniej. Ta część książki napisana jest naprawdę świetnie- żaloba Anny, niepewność Eriki jak się zachowywać wobec siostry, kiedy jej własne dzieci przeżyły, jak przywrócić załamaną kobietę do życia? Jak powinni zachowywać się najbliżsi, mąż i dzieci- akceptować ucieczkę matki w czarną otchłań żałoby czy też domagać się jej towarzystwa i powrotu do pozostałych dzieci? Co ma robić mąż, który też stracił dziecko, a musi się jakoś trzymać dla dobra rodziny. Camilla Lackberg opisuje te wszystkie wątpliwości, pytania bardzo dokładnie, ale zarazem delikatnie, umiejętnie dawkuje nam smutek i żal.
Oprócz wątku prywatnego są jeszcze dwa inne- kryminalny i historyczny. I tu już niestety autorka się nie popisała. Moim zdaniem wątek historyczny jest w tej książce do niczego nieprzydatny... do tej poty był on pretekstem do śledztwa w teraźniejszości, w "Latarniku" spełnia jedynie funkcję wyjaśnienia, dlaczego schowała się tam pewna kobieta.
I tu własnie częśc trzecia- wątek kryminalny. Słabiutki. Naprawdę sporo rzeczy można się domyślić już w połowie książki...Zakończenie nie jest żadnym zaskoczeniem. Oby następny tom był lepszy :)